بررسی خواص التیامی عصاره ریشه گیاه شیرین بیان بر زخم های پوستی

عصاره شیرین بیان از زمان های دور به عنوان یک داروی مؤثر بخصوص برای درمان زخم معده مورد استفاده قرار گرفته است. در این مطالعه اثر التیامی عصاره آبی ریشه گیاه شیرین بیان بر زخم های پوستی مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور از 45 سر موش صحرایی سفید نر از نژاد اسپراگن–دولی استفاده شد. با استفاده از پانچ پوستی 7 میلی متری دو زخم متحد الشکل در طرفین ستون مهره ها در پشت هر حیوان ایجاد گردید (مجموعاً 90 زخم.) عصاره آبی ریشه شیرین بیان به مدت 7 روز روزانه بر روی نیمی از زخم ها قرار گرفت. پس از آن حیوانات برای مطالعات هیستوپاتولوژی، بیوشیمیایی (محتوای هیدروکسی پرولین) و بیومکانیک قربانی شدند. سطح نهایی زخم نیز اندازه گیری گردید. عصاره آبی ریشه شیرین بیان سبب افزایش معنی داری در تعداد فیبروبلاست ها و جوانه های مویرگی، محتوای هیدروکسی پرولین و استحکام کششی زخم ها شده بود. همچنین سطح زخم در گروه درمان بطور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود. بر اساس این مطالعه می توان چنین نتیجه گرفت که عصاره شیرین بیان داروی گیاهی مؤثری در التیام زخم می باشد. واژه های کلیدی:عصاره شیرین بیان، التیام زخم پوست